غزل ۶۲۳ مولانا
۱ عاشق شُدهیی ای دل، سودات مُبارک باد از جا و مَکان رَسْتی، آنجات مُبارک باد ۲ از هر دو جهان بُگْذَر، تنها زَن و تنها خور تا مُلْک مَلَک گویند: تَنْهات مُبارک باد ۳ ای پیشروِ مَردی، امروز تو بَرخوردی ای زاهِدِ فردایی، فردات مُبارک باد ۴ کُفرَت هَمِگی دین شد، تَلْخَت همه […]